Zioła Panoramiksa Nawłoć
Najpopularniejsze gatunki nawłoci występujące w naszym kraju to nawłoć kanadyjska (solidago canadensis), nawłoć późna (solidago gigantea) oraz nasza rodzima nawłoć pospolita (solidago virgaurea), która w dużej mierze została już wyparta przez inwazyjną i obcą naszej ziemi nawłoć kanadyjską którą większość z nas zna z ugorów, łąk i miedz gdzie roślina ta tworzy przepiękne złotożółte połacie kwiatów.
Tekst autorski – Kociołek Panoramiksa @FB
Ponieważ często spotykam się z mylnym rozpoznaniem nawłoci pospolitej i pomyleniem jej z dziurawcem czy starcem jakubkiem, wspomnę tylko że nawłoć pospolita ma jedną, prostą łodygę na szczycie której znajdują się kwiaty oraz liście dość łatwo rozpoznawalne jak na rycinie poniżej. Dziurawiec ma łodygę rozgałęzioną a Jakubek ma bardzo charakterystyczne liście.
Wszystkie jednak gatunki nawłoci mają podobne właściwości oraz, co za tym idzie, podobne zastosowanie. Jest to działanie moczopędne, odtruwające, napotne, przeciwobrzękowe (nawłoć usuwa nadmiar wody z organizmu), przeciwkamicze (dzięki działaniu moczopędnemu) a także hipotensyjne (obniżające ciśnienie krwi) co daje efekt uspokojenia. Oprócz tego nawłociom przypisać można działanie żółciopędne, wykrztuśne, przeciwzapalne a także regulujące przemianę materii. Sprawia to, że nawłoć jest właściwym ziołem do stosowania w skąpomoczu, problemach nerkowych, kamicy nerkowej, nadciśnieniu, chorobach zakaźnych oraz problemach trawiennych. Brzmi jak zioło na wszystko, prawda? Dodam w takim razie jeszcze że nalewka z nawłoci skutecznie niweluje problemy łojotokowe i zmiany ropne na skórze jeśli jest stosowana zewnętrznie.
Surowcem zielarskim jest z reguły ziele nawłoci zbierane w okresie kwitnienia czyli od lipca do września (śpieszcie się zanim przekwitnie) ale podzielę się z Wami na koniec pewną ciekawostką odnośnie korzenia. Ziele nawłoci (czyli cała nadziemna część rośliny) suszy się w temperaturze do 40 stopni Celsjusza ponieważ jest to surowiec o wysokiej zawartości olejku eterycznego. Ziele zastąpić można też samymi liśćmi, które moim zdaniem są dużo lepsze w smaku 🙂
Uwaga: nawłoć zawiera pewną ilość saponin i alkaloidów które są dla człowieka substancjami toksycznymi w zbyt dużej dawce dlatego warto przestrzegać proponowanych przez zielarzy i fitoterapeutów dawek oraz częstotliwości stosowania a przede wszystkim stosować się do przeciwwskazań.
Ciekawostka: Z racji zawartości saponin, a największe ich stężenie występuje w korzeniu, z nawłoci przygotować można oczyszczającą i regenerującą dla skóry i zmysłów kąpiel 😉 w tym celu w garnku zagotować musimy parę garści pokrojonego korzenia nawłoci. Po doprowadzeniu do wrzenia trzymamy na ogniu 5-10 minut tak, żeby w garze zebrała się potężna piana. Tak przygotowany odwar wlewamy do kąpieli i mieszamy żeby zrobić jeszcze więcej piany. Do takiej kąpieli proponuję zawsze świece z olejkami eterycznymi, na przykład lawendowym czy z drzewa herbacianego i gwarantuję Wam że z wanny wyjdziecie jak nowo narodzeni 😀
Receptury:
– 400ml wódki;
– pół szklanki ziela (lub liści);
Surowiec zalewamy wódką w słoiku, zakręcamy szczelnie, wstrząsamy i odstawiamy w nasłonecznione miejsce do 14 dni. Po tym czasie cedzimy, przelewamy do ciemnej butelki (koniecznie ciemnej) i spożywamy 3-4 razy dziennie po 5-10ml.
– Ziele nawłoci – 30 części
– Ziele dziurawca – 30 części
– Ziele fiołka trójbarwnego -30 części
– Ziele hyzopu – 30 części
– Ziele wiązówki błotnej – 30 części
– Ziele skrzypu – 20 części
– Ziele glistnika – 20 części
Sporządzamy odwar w proporcji 1,5 łyżki ziół na 2 szklanki wody. Po doprowadzeniu do wrzenia gotujemy na małym ogniu 5 minut, cedzimy. Spożywać po pół szklanki 2-3 razy dziennie między posiłkami.
– Ziele serdecznika – 30 części
– Kwiat głogu – 20 części
– Owoc głogu – 20 części
– Ziele nawłoci – 20 części
– Liść melisy – 20 części
Sporządzić napar w proporcji 1 łyżka ziół na szklankę wody. Zalać zioła wrzątkiem, przykryć i odstawić na 15-20 minut. Przecedzić, pić ciepłe w ilości 1-2 szklanek dziennie.
